ΙΟΥΛΙΟΣ[*]

1 Ἰουλίου

Οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός

Ἡἐπιστήμη εἶναι ἀπό τά δημιουργήματα ἐκεῖνα τοῦἀνθρώπου, πού περισσότερο ἀπ' ὅλα τὰ ἔργα του τόν τιμοῦν, ὅταν βέβαια δέν χωρίζεται ἀπό τήν ἀρετή, γιατί τότε, ὅπως λέει ὁἀρχαῖος Πλάτων εἶναι πανουργία, ὅπλο ἐπικίνδυνο στά χέρια τοῦἀνθρώπου, κι ὄχι ἐπιστήμη. Καί δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία πώς ἀπό τίς ἐπιστῆμες ἡ φιλανθρωπότερη εἶναι ἡἰατρική. Ἱερή ἐπιστήμη πραγματικά εἶναι ἡἰατρική, μέ τό νά ἔχη ἔργο της τή σωματική μά καί τήν ψυχική ὑγεία τοῦἀνθρώπου. Ἕνα ἀπό τά γνωρίσματα καί τά ἔργα τοῦἸησοῦ, ὅταν ἦταν στή γῆ, εἶναι ὅτι οἱἄνθρωποι τόν ὠνόμαζαν - καί ἦταν - "ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων". Τήν ἰδιότητά του αὐτή καί τό ἔργο του, κατά τήν ἐντολή του, τό συνέχισαν οἱἅγιοι Ἀπόστολοι καί πολλοί ἅγιοι στήν Ἐκκλησία, πού εἶχαν ἐπιστήμη καί ἔργο τους τήν ἰατρική. Τέτοιοι εἶναι οἱἍγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, τῶν ὁποίων ἡἘκκλησία σήμερα τιμᾶ τήν μνήμη.

2 Ἰουλίου

Ἡ κατάθεση τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἡ εὐλάβεια τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐκδηλώνεται μόνο πρός τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων, ἀλλά καί στά ἱερά ἀντικείμενα πού συνδέονται μέ τά πρόσωπα καί τή ζωή τῶν Ἁγίων. Αὐτή εἶναι πολύ ἀρχαία καλή συνήθεια τῶν χριστιανῶν, πού τήν βλέπομε καί στήν ἐποχή τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Ἔτσι διαβάζομε στό βιβλίο τῶν Πράξεων, ὅτι οἱἄρρωστοι χριστιανοί ἔσπευδαν νά πάρουν κομμάτια ἀπό τά ἐνδύματα τοῦἈποστόλου Παύλου, πού εἶχαν ἐγγίσει τό ἱερό σῶμα του, τά ὁποῖα εἶχαν ἰαματική δύναμη ἐπάνω τους. Αὐτή τήν εὐλάβεια τήν ἔχει ἡἘκκλησία μέχρι σήμερα καί τιμᾶ τά ἱερά λείψανα τοῦ σώματος τῶν Ἁγίων ἀλλά καί τῶν ἐνδυμάτων τους. Ἔτσι ἑορτάζει σήμερα τήν κατάθεση τῆς τιμίας Ἐσθῆτος, δηλαδή τοῦἐξωτερικοῦἐνδύματος τῆς Θεοτόκου, ὅταν τό ἔφεραν ἀπό τά Ἱεροσόλυμα στήν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Θεός εὐδόκησε νά σπείρωνται στή γῆ τά λείψανα τῶν Ἁγίων "καί καρπούς ἰαμάτων βλαστάνειν".

3 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Ἀνατόλιος

Μεγάλη συμφορά στήν Ἐκκλησία θεωρήθηκε πάντα ἡ αἵρεση, δηλαδή ἡ νόθευση τῆς πίστεως μέ κακοδιδασκαλίες ἔξω ἀπό ἐκεῖνο πού "πάντοτε, πανταχοῦ καί ὑπό πάντων" ἦταν παραδεκτό καί πιστευτό. Μέ τήν αἵρεση χάνεται ἡἑνότης τῆς πίστεως, πού δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι μία γιά ὅλους τοὺς χριστιανούς κι ἔτσι βέβαια χάνεται καί ἡἑνότης στήν Ἐκκλησία, πού καί αὐτή δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι μία, ὅπως τό ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς πίστεως· πρῶτο ἀπ' ὅλα τὰ γνωρίσματα τῆς Ἐκκλησίας ἀναφέρομε τήν ἑνότητά της καί λέμε· "εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν". Γι' αὐτή τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀγωνίσθηκαν πολύ οἱἱεροί Πατέρες ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, ὅπως ὁἍγιος Ἀνατόλιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τοῦὁποίου σήμερα τιμοῦμε τήν μνήμη. Ὁἅγιος Παῦλος γράφει πώς οἱ χριστιανοί πρέπει νά εἶναι "κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῶ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμη".

4 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Κρήτης

Ἡ βυζαντινή ἐκκλησιαστική ποίηση καί ὑμνογραφία εἶναι ἀπό τά ἄριστα προϊόντα τοὺ ἑλληνικοῦ πνεύματος, πού ὄχι μόνο στήν ἀρχαία κλασσική ἐποχή μά καί ὕστερα, ὅταν ποτίσθηκε μέ τή χριστιανική πίστη, φανερώθηκε σέ ὅλη τήν ἀνυπέρβλητη δύναμη κι ὀμορφιά του. Ἐμεῖς οἱἝλληνες ὀρθόδοξοι εἴμαστε ἀλήθεια ξεχωριστοί μέσα στούς ἄλλους ὀρθοδόξους, γιατί ἀκοῦμε στήν Ἐκκλησία μας τούς ἔξοχους ἐκκλησιαστικούς ὕμνους γραμμένους στή γλώσσα μας. Πολλοί καί μάλιστα οἱ καλύτεροι ἀπό τούς νεοέλληνας ποιητὰς καί λογοτέχνας, ὀφείλουν τήν ἀξία τους στή μελέτη τῆς ἐκκκλησιαστικῆς μας ὑμνογραφίας καί στήν εὐεργετική της ἐπίδραση. Ἑνός λοιπόν ἀπό τούς μεγάλους ὑμνογράφους τήν μνήμη γιορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία, τοῦἁγίου Ἀνδρέα τοῦἹεροσολυμίτου, Ἐπισκόπου Κρήτης. Ἐκτός ἄλλων ὁἅγιος Ἀνδρέας εἶναι καί ὁ ποιητής τοῦ Μεγάλου Κανόνος.

5 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, ὁ Ἀθωνίτης

Σ' ὅλους εἶναι γνωστές οἱ μεγάλες ὑπηρεσίες πού πρόσφερε ὁ μοναχισμός στήν Ἐκκλησία καί τόν πολιτισμό καί στά ἀρχαῖα χρόνια της Ἐκκλησίας καί στόν μεσαίωνα καί στή νεώτερη ἐποχή. Στήν Ἀνατολή τό 961 μετά Χριστόν ἄρχισε νά κτίζεται ἡ μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας στόν Ἄθωνα καί ὕστερα νά δημιουργῆται ἡ μεγάλη μοναστική πολιτεία τοῦἉγίου Ὅρους. ὉἍγιος Ἀθανάσιος ὁἈθωνίτης, τοῦὁποίου σήμερα ἡἘκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη, φίλος τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου Φωκᾶ, εἶναι ὁἱδρυτής τῆς μεγάλης αὐτῆς μοναστικῆς πολιτείας κι ὁ πνευματικός πατέρας χιλιάδων ἁγίων μοναχῶν πού ἔζησαν καί ζοῦν σήμερα στό Ἅγιον Ὅρος. Δέν εἶναι μόνο μιά πινακοθήκη κι ἕνα μουσεῖο τῆς χριστιανικῆς τέχνης ὁλόκληρο τὸ Ἅγιον Ὅρος, μά κυρίως ἕνας τόπος ἱερῆς σοφίας καί μιά περιοχή ζωντανῆς χριστιανικῆς καί ὀρθοδόξου πνευματικότητος.

6 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Σισώης

Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ πρώτη ἀρετή ὄχι μόνο τῶν μοναχῶν, ἀλλά καί κάθε πιστοῦ χριστιανοῦ. Μιά ἡμέρα εἶπε κάποιος μοναχός στόν ὅσιο Σισώη, τοῦὁποίου σήμερα ἡἘκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη· "Πάτερ μου, ἔχω τό αἴσθημα πώς εἶμαι πάντα κάτω ἀπό τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ". Κι ὁἅγιος Ἀσκητής τοῦἀπάντησε· "Δέν εἶναι ἀρκετό· πρέπει καί νά αἰσθάνεσαι πάντα πώς εἶσαι ὁ κατώτερος ἀπό τούς ἀδελφούς σου". Πραγματικά, ὅταν ὅλοι οἱἄνθρωποι εἶναι κάτω ἀπό τό ὄμμα τοῦ Θεοῦ, ὁ κάθε ἄνθρωπος πῶς αἰσθάνεται τόν ἑαυτό τουἐνώπιον τοῦ Θεοῦἀνάμεσα στούς συνανθρώπους του; Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ πρώτη ἀρετή τοῦ χριστιανοῦ, ἡ βάση ἐπάνω στήν ὁποία χτίζονται οἱἄλλες ἀρετές. Καί πρέπει νά ξεχωρίζουμε τήν ταπεινοφροσύνη ἀπό κεῖνο πού λέγεται "αἴσθημα κατωτερότητος". Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ βαθειά συναίσθηση, πώς ἀκόμη στήν ἀρετή δέν εἴμαστε ἐκεῖνοι πού ἔπρεπε νά ἤμαστε.

7 Ἰουλίου

Ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Κυριακή

Τό ὄνομά της ἡἁγία παρθένος καί μάρτυς Κυριακή, τῆς ὁποίας ἡἘκλησία σήμερα τιμᾶ τήν μνήμη, τό ὀφείλει στό γεγονός ὅτι οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της τήν ὠνόμασαν ἔτσι, ἐπειδή ἀκριβῶς γεννήθηκε σέ ἡμέρα Κυριακῆς. Τό ὄνομα συνδέεται στενά μέ τό πρόσωπο καί τή συνείδηση τοῦἀνθρώπου. Ἄν τό ὄνομα εἶναι κάτι ἔξω ἀπό τή φύση του καί προστίθεται ἔπειτα στόν ἄνθρωπο, ὅμως ὕστερα συνδέεται τόσο, πού γίνεται ἕνα μέ αὐτόν. Ἔτσι καταλαβαίνομε τήν καλή συνήθεια τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν νά δίνουν στά παιδιά τους τά ὀνόματα τῶν ἡρώων τῆς πίστεως ἤἄλλα, πού συνδέονται μέ ἱερά γεγονότα τῆς Ἐκκλησίας. Μέ αὐτόν τόν τρόπο καί μέ τήν εὐκαιρία τοῦἐτήσιου ἑορτασμοῦ, ὅταν ἡἘκκλησία ἑορτάζη τά ἱερά της πρόσωπα καί γεγονότα, ὁ κάθε χριστιανός στό ὄνομά του ἔχει μιά συνεχῆὑπόμνηση εὐσεβείας. Ὁἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει πώς μέ τό ὄνομα εἶναι σάμπως νά εἰσάγη "εἰς τήν οἰκίαν ἕκαστος τήν ἐαυτοῦ τόν ἅγιον".

8 Ἰουλίου

Ὁ μεγαλομάρτυς Προκόπιος

Ὁἅγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη, εἶν' ἕν' ἀπό τά ὡραιότερα παραδείγματα ἀνθρώπου, ὁὁποῖος ὀφείλει ὅλη του τήν πνευματική προκοπή στήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Σ' αὐτόν βρῆκε ἐφαρμογή ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πού εἶναι γραμμένος στήν Παλαιά Διαθήκη· "οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλος τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου καί μελετήσεις ἐν αὐτῇ ἡμέρας καί νυκτός, ἵνα εἰδῇς ποιεῖν πάντα τα γεγραμμένα". Μόνο ὅποιος γευθῆ τῆς θείας ἀλήθειας, πού ἀποκαλύπτει τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν Ἁγία Γραφή, καταλαβαίνει τήν ὑπεροχή τοῦ βιβλίου τῶν βιβλίων ἀπό κάθε ἄλλο ἀνάγνωσμα. Καί βλέπει καί αἰσθάνεται τήν πνευματική του πρόοδο ἀπό τήν μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀκριβῶς γράφει ὁἅγιος Παῦλος· "Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπή φανερά ᾖἐν πᾶσι".

9 Ἰουλίου

Ὁ ἱερομάρτυς Παγκράτιος

Κάποτε κάποιος πλούσιος ἐρώτησε τὸν Ἰησοῦ Χριστό· «...τὶ ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» -τὶ νὰ κάμω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνιο ζωή; Κι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπάντησε «...πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι, ἄρας τὸν σταυρόν σου» -ὅλα ὅσα ἔχεις πώλησέ τα καὶ μοίρασέ τα στοὺς φτωχούς κι ἀντὶ γι᾽ αὐτὰ θἄχης θησαυρὸ στὸν οὐρανό· ἔτσι ἀφοῦ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ κάθ᾽ ἐγκόσμιο βάρος, δέσε καλὰ στὸ μυαλό σου πὼς ὁ δικός μου δρόμος εἶναι χρέος καὶ σταυρὸς μαρτυρίου κι ἔλα νὰ μὲ ἀκολουθῆς. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι πρῶτοι κι ὕστερα ἕνα ὁλόκληρο νέφος ἁγίων τὰ ἔδωκαν ὅλα γιὰ ὅλα γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὸ Χριστό, μέσα στοὺς ὁποίους εἶναι ὁ μαθητὴς τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος Ταυρομενίας καὶ μάρτυς Προκόπιος, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία.

10 Ἰουλίου

Οἱ 45 μάρτυρες τῆς Νικοπόλεως

Σήμερα ἡἘκκλησία ἑορτάζει τή μνήμη τῶν σαρανταπέντε ἁγίων Μαρτύρων τῆς Νικοπόλεως. Τό περιστατικό τῆς φυλακίσεώς των ὁμοιάζει πολύ μέ ὅσα συνέβησαν μέ τήν φυλάκιση τῶν ἁγίων Ἀποστόλων Παύλου καί Σίλα στούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. Ὅπως ἐκεῖ οἱἈπόστολοι, ἔτσι κι ἐδῶ οἱ Μάρτυρες τή νύχτα ἔψαλλαν καί προσεύχονταν στόν Θεό. Ὅπως ἐκεῖὁ Θεός μέ θαῦμα ἔδωκεν ἀπάντηση στήν προσευχή τῶν Ἀποστόλων, ἔτσι κι ἐδῶἌγγελος Κυρίου, μέσα σέ οὐράνιο φῶς, παρουσιάσθηκε στούς Μάρτυρας. "Χαίρετε", τούς λέει, "τά ὀνόματά σας γράφτηκαν στό βιβλίο τῆς ζωῆς. Πλησιάζει τό τέλος". Ὅπως ἐκεῖὁ δεσμοφύλακας ἔντρομος ἐρώτησε· "Κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ;", ἔτσι κι ἐδῶ οἱ δύο δεσμοφύλακες ἔπεσαν στά πόδια τῶν Μαρτύρων καί τούς παρακαλοῦσαν· "Πιστεύομε καί μεῖς στόν Χριστό". Ἐπαναλαμβάνονται τά ἴδια περιστατικά, γιά νά πιστεύουν οἱἄνθρωποι πώς ἕνας κι ὁ αὐτός εἶναι ὁ Θεός τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Μαρτύρων.

11 Ἰουλίου

Ὁ μάρτυς Κίνδεος

Τό πιό εὔγλωτο κήρυγμα εἶναι τό κήρυγμα τῶν ἁγίων Μαρτύρων. Τούς ὁδηγοῦν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου κι ἐκεῖνοι διδάσκουν καί κατηχοῦν καί τούς δημίους των καί τούς χριστιανούς, πού τούς ἀκολουθοῦν. Αὐτό ἔκανε ἡἁγία παρθένος καί Μάρτυς Κυριακή, πού πρίν λίγες μέρες τήν γιόρτασε ἡἘκκλησία· τό ἴδιο κάνει καί ὁἅγιος Μάρτυς Κίνδεος, τοῦὁποίου σήμερα τιμᾶται ἡ μνήμη. Ἕνα τέτοιο κήρυγμα εἶναι ἀληθινό καί γιά κείνους πού τό κάνουν καί γιά κείνους πού τό ἀκοῦν. Εἶναι τό συμβόλαιο, πού γράφει ὁ Θεός μέ τό αἷμα τῶν ἁγίων Μαρτύρων. Εἶναι ἡ σπορά, πού γίνεται μέ τά ὀστᾶ τῶν Ἁγίων. Ἔτσι ἡ πίστη κρατύνεται καί τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου ἀποδεικνύεται τό ἰσχυρότερο ὅπλο στόν κόσμο. Μέ αὐτό τό ὅπλο ἡἘκκλησία ἐνίκησε καί κατάκτησε τόν κόσμο· ὄχι μέ τή φωτιά, ὄχι μέ τό σίδερο, μά μέ τό λόγο τῶν Μαρτύρων, πού ἐκήρυτταν - κι ὅταν ἀκόμη δέν ἄνοιγαν τό στόμα τους - κάτω ἀπό τή σπάθη τοῦ δημίου.

12 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Μιχαήλ, ὁ Μαλεΐνος

Πολλές φορές γίνεται λόγος γιά μεγάλες ὑπηρεσίες, πού ἐπρόσφεραν τά Μοναστήρια στά γράμματα. Πραγματικά στά Μοναστήρια, μέ τήν ὑπομονητική ἐργασία τῶν μοναχῶν καλλιγράφων, σώθηκαν οἱ θησαυροί τῆς ἀρχαίας σοφίας, τότε πού ἀκόμη ἦταν ἄγνωστη ἡ τέχνη τῆς τυπογραφίας. Ἕνα ἀρχαῖο χειρόγραφο, βγαλμένο ἀπό τό χέρι ἑνός ἀνθρώπου, πού ἔδωκε ζωή στό μοναστήρι, ἐκτός ἀπό τήν ἄλλη πολύτιμη ἀξία του, ἔχει καί ἀξία ἠθική. Εἶναι ἡ σφραγίδα τοῦ κόπου, τῆς ὑπομονῆς, τῆς καλαισθησίας καί τῆς ἐπιμελείας τοῦἀνθρώπου, πού στό τέλος θά μείνει ἄγνωστος στούς ἀναγνῶστες καί στούς φιλολόγους τῶν κατοπινῶν αἰώνων. Πολλά Μοναστήρια εἶναι ὀνομαστά γιά τά σκριπτόριά τους, γιά τά ἀντιγραφικά τους δηλαδή ἐργαστήρια. Ἕνα τέτοιο Μοναστήρι εἶναι τοῦὄρους Κυμινᾶ, πού ἵδρυσε ὁἅγιος Μιχαήλ ὁ Μελεΐνος, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη.

13 Ἰουλίου

Ἡ μάρτυς Μαρία ἡ ἐκ Περσίδος

Ὄχι μόνο ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο ὁ Θεός καλεῖ τούς ἀνθρώπους ἀπό τό σκότος τῆς ἀπιστίας στό φωτεινό δρόμο τῆς πίστεως καί τῆς σωτηρίας, εἶναι ἀνεξιχνίαστος, μά καί τά κατορθώματα τῆς πίστεως τῶν Ἁγίων δέν κατανοοῦνται καί δέν ἑρμηνεύονται μόνο μέ τήν περιωρισμένη δύναμη τοῦ λογικοῦ. Αὐτή τήν ἀλήθεια βλέπομε στόν βίο καί τό μαρτύριο τῆς ἁγίας Μάρτυρος Μαρίας τῆς "ἐκ Περσίδος", τῆς ὁποίας τήν μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία. Καί ἡ κλήση καί ἡἄθλησή της ὑπερβαίνουν σέ κατάληψη τή λογική δύναμη τοῦἀνθρώπου. Ἐκεῖνοι πού μελετοῦν τούς βίους τῶν Ἁγίων μέ τήν ψυχρή λογική, χωρίς τή χειραγώγηση τῆς πίστεως, ὄχι μόνο δέν καταλαβαίνουν τίποτα ἀπ' ὅσα συμβαίνουν στήν ἄθληση καί τήν ἄσκηση τῶν ἡρώων τῆς Ἐκκλησίας, μά καί ἀπιστοῦν καί σκανδαλίζονται. Ξεχνοῦν πώς ἡ ζωή τῶν Ἁγίων εἶναι κατόρθωμα πίστεως καί θαῦμα τοῦ Θεοῦ, πού δέν κατανοεῖται ἀλλά πιστεύεται.

14 Ἰουλίου

Ὁ ὅσιος Ὀνήσιμος

Ὁ γνήσιος μοναχικός βίος εἶν' ἕνα ἀπό τά δυσκολώτερα, μά καί ἐνδοξότερα ἀγωνίσματα, στά ὁποῖα μπαίνουν - ὅσοι μπαίνουν - παίρνοντας τό δρόμο τῆς τελειότητας. Λίγους πάντα καλεῖὁ Θεός γιά νά ἀγωνιστοῦν στό δύσκολο τοῦτο στάδιο τοῦ μοναχικοῦ βίου καί σ' αὐτούς βέβαια δέν εἶν' ἐκεῖνοι, πού ἀπό διάφορους δικούς τους ὑπολογισμούς γίνονται τάχα μοναχοί. Ἕνας ἀπό τούς λίγους εἶναι ὁὅσιος Ὀνήσιμος, τοῦὁποίου τήν μνήμη σήμερα ἑορτάζει ἡἘκκλησία. Μά καί τῶν γονέων του τό πάθημα εἶναι πολύ διδακτικό, σάν παράδειγμα γιά κείνους τούς γονεῖς, πού ἀντιστέκονται στήν θεία βουλή καί στήν κλίση τῶν παιδιῶν τους νά γίνουν μοναχοί. Συμφορά λογίζεται ἡ κλίση ἑνός νέου, πού ὑπακούει στήν θεία κλήση κι ἐγκαταλείπει τά ἐγκόσμια, γιά νά προσφέρη ὁλοκληρωτική θυσία, λογική καί εὐάρεστη, τόν ἑαυτό του στό Θεό. Κι ὅμως μιά τέτοια προσφορά ἔχει κι αὐτή, σέ κάθε ἐποχή, μεγίστη ἀξία καί χρησιμότητα.

15 Ἰουλίου

Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Κήρυκος καὶ Ἰουλίττα

Στή δύσκολη περίοδο τῶν διωγμῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡ μανία τῶν διωκτῶν ὡδήγησε στό μαρτύριο ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας. Ἄνδρες καί γυναῖκες πάνω στά καλά τους χρόνια, γέροντες ἀσπρομάλληδες καί σεβάσμιοι, μικρά παιδιά καί νήπια σύρθηκαν στά κριτήρια, ἔσκυψαν τήν κεφαλή κάτω ἀπό τό ξίφος τοῦ δημίου, ἀνέβηκαν στή φωτιά, ρίχθηκαν στά θηρία. Μιά περίπτωση μαρτυρίου μητέρας καί παιδιοῦ μαζί εἶναι τῶν ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου καί Ἰουλίττης, τούς ὁποίους ἑορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία. Προηγήθηκε στό μαρτύριο ὁἅγιος Κήρυκος, παιδί ἀκόμη στήν ἀγκαλιά τῆς μητέρας του, πού μόλις ἤξερε νά ψελλίζη τό ὄνομα Χριστός, σάν ὁμολογία τῆς πίστεώς του. Ἡ μητέρα τουἸουλίττα, μέ τίς ἴδιες ὠδῖνες πού τό γέννησε, εἶδε τό παιδί της νά πεθαίνη καί τό ἀκολούθησε στόν ἔνδοξο μαρτυρικό του θάνατο. Διδακτικώτατο εἶναι τοῦτο τό παράδειγμα γιά τούς χριστιανούς γονεῖς, πού ἔχουν χρέος νά μεταδίνουν στά παιδιά τους "ἀπό βρέφους" τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς πίστεως.

16 Ἰουλίου

Ὁ ἱερομάρτυς Ἀθηνογένης

Μεγαλόφωνο εἶναι τό κήρυγμα τῆς ἀρετῆς τοῦ διδασκάλου. Ὁ λόγος τότε βρίσκει ἀπήχηση καί καρποφορεῖ στούς μαθητὰς καί ἀκροατάς, ὅταν συνοδεύεται ἤ, ἀκόμη καλύτερα, ὅταν ἀκολουθῆ στό παράδειγμα τοῦ διδασκάλου. Γι' αὐτὸ ὁἸησοῦς εἶπε τό "ὅς δ' ἄν ποιήςῆ καί διδάξῃ... ". Ποιά σημασία καί πόση δύναμη ἔχει ἡἀρετή τοῦ διδασκάλου στούς μαθητάς του τό διαπιστώνομε, ὅταν μελετοῦμε τό βίο τοῦἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἀθηνογένους καί τῶν δέκα μαθητῶν του, τῶν ὁποίων τήν μνήμη σήμερα τιμᾶἡἘκκλησία. Ἦταν μεγάλη ἡἀρετή καί ἡ ταπείνωση τοῦἈθηνογένους, ὥστε καί στόν ἐπισκοπικό θρόνο τόν ἀνέβασε καί στόν χαρακτήρα τῶν δέκα μαθητῶν τοῦ εὐεργετικά ἐπέδρασε. Ὅταν τούς κάλεσε ὁ Θεός, ἔσπευσαν μαζί, διδάσκαλος καί μαθηταί, στό μαρτύριο. Ὅπου μιλεῖἡἀρετή ὁ λόγος ἔχει δημιουργική δύναμη. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἦχος καί φωνή· εἶναι θεῖος λόγος "ζῶν καί ἐνεργής".

17 Ἰουλίου

Ἡ μεγαλομάρτυς Μαρίνα

"Τό τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦἐπικαλοῦμαι ὄνομα". Εἶναι τά λόγια τῆς ἁγίας μάρτυρος Μαρίνης, τῆς ὁποίας ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη, ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος. Ὑπάρχει, ἀλήθεια, ἕνα ὄνομα στόν κόσμο, πού εἶν' ἐπάνω ἀπ' ὅλα τὰ ὀνόματα, μπροστά στό ὁποῖο γονατίζει κάθε ἐξουσία ἐπουράνιος, ἐπίγειος καί καταχθόνιος, τό ὄνομα τοῦἸησοῦ. Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι γραμμένο στήν Καινή Διαθήκη γιά τό ὄνομα αὐτό· "... ὁ Θεός αὐτόν ὑπερύψωσε καί ἐχαρίσατο αὐτῷὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων καί πάσα γλώσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός". Μέ ὅλους τοὺς διωγμούς καί τά μαρτύρια καί τόν πόλεμο τῆς ὠργανωμένης ἀθεΐας, τό ὄνομα τοῦἸησοῦὁμολογεῖται· αὐτό ἐπικαλοῦνται οἱ Μάρτυρες, αὐτό εἶναι ἡἐλπίδα καί ἡ προσδοκία τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου. Τό ὄνομα Ἰησοῦς εἶναι τό "ὑπέρ πᾶν ὄνομα".

18 Ἰουλίου

Ὁ μάρτυς Ὑάκινθος

Πολλοί ἀπό τούς Ἁγίους τοῦ Θεοῦὑπῆρξαν θύματα τῆς δεισιδαιμονίας καί τῶν προλήψεων τοῦὄχλου. Καί σήμερα ἀκόμη τίμιοι καί εἰλικρινεῖς ἄνθρωποι κι ἀφωσιωμένοι ἱεραπόστολοι ὑπομένουν θλίψεις καί ταλαιπωρίες καί δίνουν καί τή ζωή τους, γιατί ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τίς πλανεμένες ἀντιλήψεις τοῦ λαοῦ καί μέ τίς συνήθειες ἀγρίων φυλῶν. Ὁἅγιος Μάρτυς Ὑάκινθος, τοῦὁποίου σήμερα ἡἘκκλησία ἑορτάζει τή μνήμη, θανατώθηκε ἀπό τόν ὄχλο ἐξ αἰτίας ἑνός δένδρου, πού τό προσκυνοῦσαν γιά Θεό. Ὁ θεῖος ζῆλος του δέν τόν ἄφηνε νά βλέπη τούς ἀνθρώπους νά προσκυνοῦν τό ἄψυχο πράγμα. Ἔκοψε τό δένδρο, μά ὁἀμαθής ὄχλος δέν τοῦ τό συγχώρησε· ἀντί γιά τό δένδρο ἐζήτησε τή ζωή τοῦἉγίου. Μέχρι σήμερα τό ἴδιο γίνεται· προλήψεις καί δεισιδαιμονίες εἶναι τόσο βαθειά στή συνείδηση τοῦ λαοῦ, πού ὅποιος θελήση νά τίς ξεριζώση καί στή θέση τους νά φυτέψη τήν ἀλήθεια, γίνεται ἀνάθεμα.

19 Ἰουλίου

Ἡ ὁσία Μακρίνα

Ἕνα ἀπό τά ὡραιότερα παραδείγματα γυναικείας ἀσκητικῆς ζωῆς, οἰκογενειακῆς ἀφοσιώσεως καί χριστιανικῆς ἀγαθοεργοῦ δράσεως εἶναι ἡὁσία Μακρίνα, ἀδελφή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τῆς ὁποίας ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη. Μεγαλύτερη δέκα ἀδελφῶν καί χήρα ἀπό νεαρωτάτη ἡλικία, ἀφωσιώθηκε στήν ἀνατροφή τῶν ἀδελφῶν της, τρεῖς ἀπό τούς ὁποίους ἔγιναν Ἐπίσκοποι. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, πολλά ὀφείλει στήν ἀδελφή του Μακρίνα καί πρό πάντων ὅτι τόν τράβηξε ἀπό τό δικηγορικό ἔργο, πού εἶχε στήν ἀρχή, καί τοῦἔδειξε τόν δρόμο τῆς θεολογικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς δράσεως, στήν ὁποία ὁἅγιος Βασίλειος τόσο διέπρεψε. Τί μεγάλος ἀλήθεια θησαυρός εἶναι μιά καλή μητέρα καί μιά ἀφωσιωμένη ἀδελφή!... Πίσω ἀπ' ὅλους τοὺς μεγάλους ἄνδρας τῆς Ἱστορίας θά πρέπει πάντα νά ἀναζητήσουμε ἕνα ἀφανῆἥρωα· μία μητέρα, μία σύζυγο, μία ἀδελφή.

20 Ἰουλίου

Ὁ προφήτης Ἠλίας

Μέσα στή χορεία τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐξαιρετική θέση κατέχει ὁ Προφήτης Ἠλίας, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη. Τό γεγονός ὅτι στήν Καινή Διαθήκη πολύ συχνά ἀναφέρεται τό ὄνομά του, ὅτι ἦταν ἐκεῖνος πού παρουσιάσθηκε κατά τήν Μεταμόρφωση δίπλα στόν Χριστό μαζί μέ τόν Προφήτη Μωυσῆ, τό γεγονός ἀκόμη ὅτι πολλοί στήν ἐποχή ἐκείνη ἔπαιρναν τό Χριστό γιά τόν Προφήτη Ἠλία, ὅλα αὐτά δείχνουν τήν ἐξαιρετική θέση τουἀνάμεσα στούς Προφήτας καί τήν εὐλάβεια καί τήν τιμή πού τοῦ εἶχε ὁ λαός. Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι τό χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα ἀνθρώπου, πού φλέγεται ἀπό θεῖο ζῆλο, πού ὅλη του ἡὕπαρξη εἶναι ἀναμμένο καμίνι πίστεως καί ἀφωσιώσεως στό Θεό. Ἄνθρωποι σάν τόν Προφήτη Ἠλία, δέν ξέρουν συμβιβασμούς καί ὑποχωρήσεις. Τά δίνουν ὅλα γιά ὅλα. Ἡ ζωή τους εἶναι πύρινη κι ὁ θάνατός τους ἀνάληψη στόν οὐρανό "ἐπί πυρίνου ἅρματος".

21 Ἰουλίου

Ὁ ὅσιος Συμεὼν ὁ διὰ Χριστὸν σαλός

Σέ μία του Ἐπιστολή ὁἈπόστολος Παῦλος λέει πώς οἱἈπόστολοι γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ φαίνονται μωροί ἀπέναντι τῶν ἀνθρώπων - "ἡμεῖς μωροί διά Χριστόν...". Καί σέ ἄλλο μέρος λέει, ὅτι συμμορφώθηκε μέ τήν ἀντίληψη τοῦ καθενός καί χρησιμοποίησε κάθε τρόπο γιά νά μπορέση νά σώση ἔστω καί λίγους ἀνθρώπους - "τοῖς πᾶσι γέγονα τά πάντα ἵνα πάντως τινάς σώσω". Τό ἴδιο ἔκαμαν καί πολλοί ἀπό τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας· ἔγιναν σαλοί, δηλαδή μωροί, διά Χριστόν. Ἔζησαν μέσα σέ φτώχεια, ἄγνωστοι καί περιφρονημένοι καί πέρασαν ἀπό τή ζωή σάν παράδοξα φαινόμενα, μέ σκοπό νά γίνουν ὠφέλιμοι μέ αὐτό τόν τρόπο καί στόν ἑαυτό τους καί στούς ἄλλους. Δέν εἶν' εὔκολο νά τούς καταλάβωμε· μᾶς φαίνονται ἀκριβῶς παράδοξα φαινόμενα, ὅπως κάπου λέει γι' αὐτούς ὁ Ψαλμός· "ἐγενήθην ὡσεί τέρας τοῖς γνωστοῖς μου". Ἕνας τέτοιος εἶναι ὁὅσιος Συμεών, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη.

22 Ἰουλίου

Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή

Μεταξύ τῶν ἁγίων γυναικῶν τίς ὁποῖες βλέπομε στά ἱερά Εὐαγγέλια νά ἀκολουθοῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί νά διακονοῦν "ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς" εἶναι καί ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, τῆς ὁποίας ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή εἶναι ἀπό τά ἀφωσιωμένα ἐκεῖνα ἱερά πρόσωπα στό θεῖο Διδάσκαλο, πού μαζί μέ τίς ἄλλες δύο μυροφόρες ἐτόλμησαν νἄρθουν στό μνημεῖο γιά νά ἀλείψουν μέ ἀρώματα τό σῶμα τοῦἸησοῦ, καί πού πρώτη αὐτή μαζί μέ τή Θεοτόκο εἶδαν τόν ἀναστάντα Κύριο. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή εἶναι ὡραῖο καί εὐγενικό παράδειγμα γυναικείας ἀφοσιώσεως, πού φθάνει στήν αὐταπάρνηση καί τόν ἡρωισμό. Γιατί ἄς μήν ἔχη ἡ γυναίκα τήν μυική δύναμη τοῦἀνδρός, ἔχει ὅμως πλοῦτο αἰσθημάτων. Καί εἶναι ἀλήθεια πώς τούς ἥρωας δέν τούς κάνει ἡ σωματική ρώμη, ἀλλά ἡ πίστη καί ἡ εὐψυχία. "Ἠρίστευσαν γυναῖκες, τῷ σῷ Σταυρῷ κρατυνθεῖσαι, Χριστέ παντοδύναμε", ψάλλει ἡἘκκλησία.

23 Ἰουλίου

Ὁ προφήτης Ἰεζεκιήλ

Ἕνας ἀπό τούς τέσσερις μεγάλους Προφήτας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα ἑορτάζει τή μνήμη. Ἔζησε στήν ἐποχή τῆς αἰχμαλωσίας τῶν Ἑβραίων στούς Βαβυλωνίους κι ἀπέθανε τετρακόσια ἑβδομήντα ἑπτά χρόνια πρίν νἄρθη ὁ Χριστός στόν κόσμο. Βρῆκε μαρτυρικό θάνατο ἀπό τούς συμπατριῶτες του τούς Ἑβραίους, πού δέν ἀνέχονταν νά ἐλέγχη τίς πλάνες καί τήν ἀπιστία τους. Αὐτός εἶναι ὁ κλῆρος ὅλων πού, ὑπακούοντας στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, θέλουν νά ξυπνήσουν τούς ἀνθρώπους. Οἱ Προφῆτες, καί μαζί μέ αὐτούς ὁἸεζεκιήλ, εἶναι οἱ μεγάλες ἐκεῖνες προσωπικότητες πού ἔρχονται στίς κρίσιμες ὧρες γιά νά ξυπνήσουν τό λαό. Τό κήρυγμά τους εἶναι ὁρμητικό σάν ποτάμι καί σάν φωτιά στό δάσος. Ἔχουν τή συνείδηση πώς δέν μιλοῦν αὐτοί ἀλλά ὁ Θεός, γι' αὐτό ἀρχίζουν πάντα τήν προφητεία μέ αὐτά τά λόγια· "τάδε λέγει Κύριος". Καί κλείνουν τήν προφητεία μέ αὐτή τή φράση· "τό γάρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα".

24 Ἰουλίου

Ἡ μεγαλομάρτυς Χριστίνα

Ὅταν κάποτε ὁἸησοῦς Χριστός μιλοῦσε στούς μαθητάς του γιά τίς συνέπειες πού θά εἶχε ἡ διδαχή του στόν κόσμο καί γιά τή στάση πού θἄπαιρνε ἡ εἰδωλολατρία ἀπέναντι στούς πιστούς, εἶπε καί τά ἑξῆς, πού κάνουν ἐντύπωση, ὅταν τά ἀκοῦμε ἀπό τό στόμα τοῦ "πράου" καί "ταπεινοῦ" θείου Διδασκάλου· "ἦλθον διχάσαι ἄνθρωπον κατά τοῦ πατρός αὐτοῦ καί θυγατέρα κατά τῆς μητρός αὐτῆς... καί ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοί αὐτοῦ". Τά λόγια τοῦτα ἔρχονται στό νοῦ μας, ὅταν διαβάζωμε τόν βίο καί τήν ἄθληση τῆς ἁγίας μάρτυρος Χριστίνας, τῆς ὀπίας τή μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία. Ὁ φανατικός εἰδωλολάτρης πατέρας της ἔγινε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός της, ὁ φοβερώτερος δήμιος καί βασανιστής. Θάρρεψε πώς μέ τήν ὠμή καί σκληρή βία θά κέρδιζε τή νίκη στόν πνευματικό πόλεμο, πού εἶχε ἀνάψει ἡ χριστιανική πίστη μέσα στό σπίτι του. Ἀπατήθηκε οἰκτρά, ὅπως ὅλοι οἱ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας.

25 Ἰουλίου

Ἡ ὁσία Ὀλυμπιάς

Σήμερα ἡἘκκλησία ἑορτάζει τή μνήμη τῆς ὁσίας Ὀλυμπιάδος. Ἡὁσία Ὀλυμπιάς, ἀμέσως μετά τό γάμο της ἔμεινε χήρα κι ἀφιέρωσεν ἔπειτα ὅλη της τή ζωή καί τήν περιουσία στήν ὑπηρεσία τῶν πτωχῶν. ἩἘκκλησία τήν ἐτίμησε μέ τό ἀξίωμα τότε τῆς "διακονίσσης", γιά νά ὑπηρετεῖἐπίσημα καί ὑπεύθυνα στό φιλανθρωπικό της ἔργο. Ἔγινε τό δεξί χέρι τοῦἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν διοργάνωση τοῦ ἔργου τῆς διακονίας τῶν πτωχῶν. Σέ δέκα ἑπτά ἐπιστολές, πού τῆς ἔστειλεν ὁἅγιος Χρυσόστομος ἀπό τήν ἐξορία, βλέπομε τίς ἀρετές, τήν ἁγιότητα καί τήν ἀφοσίωση τῆς ὁσίας αὐτῆς γυναικός. Οἱἐχθροί τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου τήν ἐδίωξαν καί αὐτήν κι ἀπέθανε στήν ἐξορία, "πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καί ἐλεημοσυνῶν". Ἡ ζωή τῆς ὁσίας Ὀλυμπιάδος διδάσκει ὅλες τίς χριστιανές χῆρες πῶς νά τιμήσουν τήν χηρεία τους, δίνοντας νόημα καί περιεχόμενο στή ζωή τους, μέ τήν ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας.

26 Ἰουλίου

Ἡ παρθενομάρτυς Παρασκευή

Τά θαύματα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι κατορθώματα τῆς πίστεώς των, πού ἑρμηνεύεται σέ προσευχή καί σέ ἁγία ζωή. Ἕνας τέτοιος "εὐκλεής" καρπός θερμῆς προσευχῆς τῶν γονέων της εἶναι ἡἁγία Παρθενομάρτυς Παρασκευή, τῆς ὁποίας τήν μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία. Σάν καρπός προσευχῆς πού ἦταν, σάν θεῖο δῶρο, οἱ γονεῖς της τήν ἀφιέρωσαν στό Θεό· τήν ἀνέθρεψαν "ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου", τήν ἐκόσμησαν καί τήν ὤπλισαν μέ τά ἱερά διδάγματα τῆς χριστιανικῆς πίστεως, πού τά ἀντλοῦσαν πλούσια ἀπό τήν καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, καί τήν προετοίμασαν γιά νά γίνη μία θερμή ἱεραπόστολος. Ὅλα τοῦτα τά περιστατικά ἀπό τόν βίο τῆς Ἁγίας εἶναι ἔργα ὄχι μόνο βαθειᾶς πίστεως, ἀλλά καί θερμῆς προσευχῆς, εἶναι ζωντανά μαθήματα γιά τούς χριστιανούς γονεῖς, πού πρέπει νά ἁγιάζουν τό μεγάλο καί ὑψηλό ἔργο τῆς δημιουργίας τῶν ἀνθρώπων, μέσα στή θεία χάρη τῆς Ἐκκλησίας.

27 Ἰουλίου

Ὁ ἅγιος Παντελεήμων

Ἐκεῖνο πού μορφώνει τόν ἄνθρωπο, πού τόν ἀναδεικνύει, τοῦ δίνει ἀξία καί τόν ἐξυψώνει, ὄχι μόνο σέ τούτη τή ζωή, μά καί στήν αἰωνιότητα, δέν εἶναι τά γράμματα, ἀλλά ἡ χριστιανική πίστη καί ἀρετή. Τά γράμματα καί οἱἐπιστῆμες εἶναι μέσο μόνο γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων, ὅταν ὅμως ἀκριβῶς ἐξαγιάζονται μέσα στό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ. Τούτη τή μεγάλη ἀλήθεια κατανόησε κι ἀκολούθησε στή ζωή τουὁἰατρός καί Μάρτυς τῆς Νικομηδείας Ἅγιος Παντελεήμων, τοῦὁποίου τήν μνήμη τιμᾶ σήμερα ἡἘκκλησία. Νέος, μέ καλές ἐπιστημονικές σπουδές, μά καί μέ χριστιανική ἀνατροφή ἀπό τήν μητέρα του, ἤξερε πολύ καλά ποιός εἶναι ὁἀνθρώπινος προορισμός καί ποιά εἶναι στόν βίο ἡ θέση τῆς γνώσεως καί τῆς ἐπιστήμης. Ἔτσι συνεδύασε τήν ἐπιστήμη μέ τήν ἁγιότητα, τήν ἰατρική μέ τήν φιλανθρωπία. Ἄς μορφώσουμε πρῶτα χριστιανικό χαρακτήρα κι ὕστερα ἐπάνω εἰς αὐτόν ἅς χτίζουμε τόν ἐγκόσμιο βίο μας.

28 Ἰουλίου

Οἱ ἅγιοι Διάκονοι

Οἱἅγιοι διάκονοι Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων καί Παρμενᾶς εἶναι ἀπό τούς ἑπτά διακόνους, πού ἐξέλεξαν οἱ δώδεκα Ἀπόστολοι στά Ἱεροσόλυμα καί τούς ἀνέθεσαν τήν διακονία τῶν πτωχῶν. Ἀργότερα, ὅταν αὐξήθηκαν οἱ πνευματικές ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας, οἱἑπτά διάκονοι, μαζί μέ τό κύριο ἔργο τους ὑπηρέτησαν κι ἐβοήθησαν τούς Ἀποστόλους καί στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. ἩἘκκλησία ἱδρύθηκε γιά νά ὑπηρετεῖ στίς πνευματικές ἀνάγκες τοῦἀνθρώπου, πού εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερες ἀπό τίς ὑλικές πού κι αὐτές ἡἘκκλησία δέν τίς παραβλέπει. Αὐτή εἶναι ἡἀμετάθετη ἀλήθεια τῆς διδασκαλίας τοῦἸησοῦ Χριστοῦ καί κάθε ἀντιμετάθεση ἀποτελεῖ προδοσία τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅταν οἱἄνθρωποι πρῶτα ἱκανοποιοῦν τήν πνευματική τους δίψα καί προάγωνται σέ ἀρετή, εἶναι ὕστερα σέ θέση νά λύσουν ἄριστα καί τά ὑλικά προβλήματα τῆς ζωῆς των. Τό εἶπεν ὁἸησοῦς Χριστός· "Ζητεῖτε πρώτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ...".

29 Ἰουλίου

Ὁ μάρτυς Καλλίνικος

Ὅταν ὁ Χριστός ἔλεγε στούς μαθητάς του· "ὑμεῖς ἐστε τό ἅλας τῆς γῆς... ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου" καί "οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων...", ἐννοοῦσε πώς εἶχαν ἀποστολή νά εἶναι φωτιστική καί συντηρητική δύναμη στόν βίο τῶν ἀνθρώπων, μέ τά καλά τους ἔργα καί μέ τήν ἁγία ζωή τους, πού εἶναι γνήσιος καρπός τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Ἡἀληθινή πίστη ἀποκαλύπτεται ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρωπο, κι ὁἄνθρωπος σάν εὐχαριστία στό Θεό, δίνει τά καλά ἔργα τῆς πίστεώς του. Τοῦτο βλέπομε στή ζωή τοῦἁγίου Καλλινίκου, τοῦὁποίου τή μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡἘκκλησία· ἐδίδαξε κι ἐφώτισε μέ τά καλά του ἔργα καί μέ τό παράδειγμα τῆς ἁγίας του ζωῆς. Δυστυχῶς ὁἅγιος βίος καί τά καλά ἔργα λείπουν σήμερα σέ πολλούς χριστιανούς, πού λέν ὅτι πιστεύουν καί μάλιστα φιλονεικοῦν καί κόβονται γιά τήν Ὀρθοδοξία· εἶναι ἄνθρωποι,"ἔχοντες μόρφωση εὐσεβείας, τήν δέ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι".

30 Ἰουλίου

Ἡ ἁγία μάρτυς Ἰουλίττα

ὉἈπόστολος Παῦλος γράφει σέ μία του Ἐπιστολή· "...τά πάντα ἐζημιώθην καί ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστόν κερδήσω καί εὑρεθῶἐν αὐτῷ...". Στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας πολλοί Ἅγιοι ἐπανέλαβαν τά λόγια τοῦἈποστόλου, ἀνάμεσα στούς ὁποίους εἶναι ἡἁγία Μάρτυς Ἰουλίττα, τῆς ὁποίας τή μνήμη τιμᾶ σήμερα ἡἘκκλησία. Τό μαρτύριό της τό ἐγκωμίασε ὁ Μέγας Βασίλειος σέ ἕνα του λόγο, πού εἶναι κι αὐτό δεῖγμα τῆς θέσεως πού κατέχει ἡἉγία μεταξύ των μαρτύρων καί τῆς τιμῆς πού τῆς εἶχαν στήν πατρίδα της, τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Εἶναι πολύ ἡρωική καί ἀξιοθαύμαστη ἡἀπάντηση πού ἔδωκεν ἡἸουλίττα - μία γυναίκα, ἄν πρέπη νά τήν ὀνομάζουμε γυναίκα, ὅπως λέει ὁ Μ. Βασίλειος - στούς δημίους της, ἡἀπάντηση πού τή ζηλεύομε σήμερα. Ἐκεῖνοι τῆς ἐπρότειναν νά ἀρνηθῆ τόν Χριστό κι ἐκείνη ἀπάντησε· "Ἄς χαθοῦν ὅλα... Ἄς χαθῆ καί τό κορμί μου. Τόν Χριστό δέν θά τόν ἀρνηθῶ ποτέ".

31 Ἰουλίου

Ὁ δίκαιος Εὐδόκιμος

Μέγα εὐτύχημα γιά τούς ἀνθρώπους εἶναι νἄχουν ἄρχοντας εὐσεβεῖς, ὄχι μόνο ἐκκλησιαστικούς, ἀλλά καί πολιτικούς. Εὐεργέτημα σέ ἕναν τόπο εἶναι ὁ εὐσεβής πολιτικός ἄρχων. Γιατί κι αὐτός εἶναι ποιμένας τοῦ λαοῦ κι οἱἄνθρωποι περιμένουν ἀπό τήν ἐξουσία του καί τήν δύναμή του νά δοῦν καλό. Ἡ πολιτική ἐξουσία στά χέρια τῶν ἀνθρώπων δέν δίνεται ἀπό τόν Θεό, γιά νά τήν χαίρωνται αὐτοί πού τήν ἔχουν, μά γιά νά ἐξυπηρετῆται καί νά ποιμαίνεται ὁ λαός. Ἡ θεία Γραφή καί τούς πολιτικούς ἄρχοντας τούς θέλει κι αὐτούς, ὅπως καί τούς ἐκκλησιαστικούς· "διακόνους τοῦ Θεοῦ εἰς τό ἀγαθόν". Εἶναι καί αὐτοί ὄργανα τοῦ Θεοῦ, γιά νά γίνεται τό καλό στόν κόσμο καί νά προάγεται ὁ βίος τῶν ἀνθρώπων. Χαρά σέ κεῖνες τίς πολιτεῖες πού ἔχουν τέτοιους ἄρχοντες, τιμίους, εὐσυνειδήτους κι εὐεργετικούς, σάν τόν ἅγιο Εὐδόκιμο, τοῦὁποίου ἡἘκκλησία σήμερα τιμᾶ τή μνήμη – "Εὐδοκίμου τοῦ φερωνύμως κατά Θεόν εὐδοκιμήσαντος".